| Na een reeks vreemde maanden van thuiszitten en in ons kot blijven, is met de start van september dan toch het moment gekomen dat we wat meer naar “de normale” gang van zaken konden overstappen. Kinderen kunnen (eindelijk) weer naar school gaan en routines ordenen ons leven weer wat meer. Veel mensen trekken met ietwat dubbele gevoelens ’s ochtends de voordeur achter zich dicht, mondmasker in de aanslag, om zich richting werkplaats te begeven.
We lopen al maanden gebukt onder een wereldwijde crisis op vlak van volksgezondheid waarvan het einde nog niet in zicht is. Dit wordt dagelijks voor ons aangekaart door nieuwsankers, virologen, politici en nog zo veel meer mensen.
Maar daarbovenop zijn er nog andere zaken aan te kaarten die te veel op de achtergrond dreigen te geraken. Hoe uitzichtloos de coronacrisis op dit moment ook is, voor vele mensen is dit slechts een klein deel van hun zorg. Denk aan de vluchtelingen op het Griekse eiland Lesbos die in het vluchtelingenkamp Moria alles wat ze bezaten in vlammen zagen opgaan, denk aan mensen uit onze maatschappij die op het einde van de dag amper brood op tafel kunnen krijgen,…. Zo zijn er jammer genoeg nog veel voorbeelden op te noemen. VLOS blijft deze zaken aankaarten en blijft zich onverschrokken, onvermoeibaar en met hart en ziel inzetten voor hen die door de mazen van het net vallen. We werden dan ook gelauwerd als coronaheld, samen met drie andere organisaties te Sint-Niklaas. Hierover vindt u extra informatie in deze nieuwsbrief.
VLOS probeert met andere woorden terug zicht te creëren voor hen die alleen maar uitzichtloosheid kennen.
| |
