Lieve vrienden van VLOS,
SAMEN kunnen we heel veel.
Onlangs ontvingen we mooi nieuws!
Mevrouw S., een jonge mama, en haar kinderen hebben papieren gekregen.
Eindelijk, na 8 lange, bange jaren.
Van hun verhaal krijg je gewoon kippenvel.
In Sri Lanka (voorheen Ceylon) behoorden ze tot de Tamil-minderheid. Wegens bloedige en aanslepende conflicten met de leden van de Singalese boeddhistische meerderheid kwam hun leven in gevaar. In een wereld vol corruptie, geweld en verklikking probeerden ze stand te houden; ze leefden ondergedoken.
Hun vlucht en de jaren erna roepen beelden op uit een adembenemende film, alleen … dit is harde werkelijkheid.
Zo moesten ze bv. op de luchthaven heel veel betalen om van het gebouw naar het vliegtuig te geraken, zoniet werd hun vertrek verhinderd.
In Qatar zaten ze gedurende 7 uur in transit, door iedereen bekeken en onder een stroom van vragen. De spanning was ondraaglijk. Zouden ze hun reis kunnen voortzetten? Of zouden ze toch nog opgepakt worden?
Uiteindelijk zijn ze dan in Brussel geland. Vol schrik keken ze om zich heen, want letterlijk    A L L E S was hier nieuw en vreemd. Dat zorgde voor een gevoel van enorme machteloosheid.
In de loop der jaren zijn ze zeer dikwijls verhuisd, zelfs opnieuw op de vlucht, wegens zwaar intrafamiliaal geweld. Het was een wanhopige strijd om te overleven, zonder inkomen.

En dan, op een goede dag, heeft iemand hen in contact gebracht met Jozef en VLOS.
Dat was écht een keerpunt in hun bestaan. Eindelijk hulp, vol engagement.
De stress verminderde, de verantwoordelijkheid werd nu gedeeld, en vooral, er was medische hulp en ondersteuning. Eindelijk stonden ze er niet langer alleen voor.
De inzet van VLOS heeft dan recent geleid tot het bekomen van hun verblijfsvergunning.
Mevrouw S. is enorm blij!
Nu mag ze gaan werken.
Nu wordt ze toegelaten tot de cursus Nederlands.
Nu zal ze niet langer uit andermans hand moeten leven.
Er wacht haar wel nog een zware opgave: ze moet de taal onder de knie krijgen, én werken, én dit alles combineren met de noden van haar gezin. Maar ze is bijzonder gemotiveerd en zeker niet bang van een inspanning. Ze is ook vast besloten om later zelf VLOS te helpen.
Haar uiterste dankbaarheid uit ze vele malen: zonder VLOS was een leven niet mogelijk.
“For undocumented people there is no life without VLOS.”

Beste mensen,
Een leven op het spoor zetten.
Iemand perspectief geven.
Een familie opgelucht zien.
Dat is toch iets heel moois, niet?
Hieraan hebben jullie meegewerkt. Zonder jullie milde gift was dit niet mogelijk.
Jullie zorgen mee voor het licht aan het eind van de tunnel.
Zo zijn we in staat onze mensen te ondersteunen en uiteindelijk – hopelijk - een toekomst te bezorgen.

Lieve VLOS-vrienden,
SAMEN kunnen we inderdaad heel veel.
Van harte duizendmaal dank om trouw VLOS te blijven helpen helpen.

Jozef Hertsens

En het hele VLOS-team