Ruim een jaar is er in België een opvangcrisis die voor veel asielzoekers enorme gevolgen heeft. Wij voelen dit drama tot bij VLOS. Elke dag zoeken asielzoekers op de dool naar een slaapplaats.

Zo ook de Palestijne Khalil. Via vrienden die wij vroeger hielpen, vond hij de weg naar VLOS. Onze dokter, die consultatie houdt bij VLOS, maakte direct een afspraak bij de VITAZ-kliniek waar Khalil een urgente medische ingreep onderging.
Geen asielaanvraag kunnen doen, wil ook zeggen geen recht op opvang bij Fedasil en geen recht op medische zorgen. VLOS maakte dan onmiddellijk een afspraak bij het OCMW voor Dringende Medische Hulp met een tijdelijke gele kaart door crisisopvang bij VLOS.
Daarnaast bezorgde VLOS ook gezonde voeding uit de VLOS-kruidenier en warme kleding uit de VLOS-bazar.
Normaal moet Fedasil asielzoekers zoals Khalil opvang geven maar dit gebeurde niet. Er was dan ook geen recht op medische zorg en deze zieke man moest buiten in de regen blijven slapen. Als hij weer op krachten gekomen was, ging Khalil zich opnieuw aanmelden bij de Dienst Vreemdelingenzaken waar hij wel een inschrijving bijlage 26 kreeg maar geen opvang bij Fedasil.
Via een advocaat bij het Startpunt van Vluchtelingenwerk Vlaanderen werd een eenzijdig verzoekschrift bij de arbeidsrechtbank in Brussel ingediend en werd Fedasil veroordeeld voor het niet aanbieden van opvang.
Terug aan de poort van het Klein Kasteeltje met de beslissing van de rechtbank in de hand, krijgt hij een brief  “dat hij zal opgeroepen worden …” Maar na twee maanden is er nog steeds geen oproeping van Fedasil op het adres van VLOS aangekomen.
Hij slaapt nu gelukkig bij een landgenoot in Sint-Niklaas en komt wekelijks om voeding en kleding. hij krijgt ook begeleiding in de asielprocedure. Hij moet binnen twee weken naar de Dienst Vreemdelingenzaken in Brussel voor zijn eerste klein gehoor. VLOS betaalt de treintickets  en zorgt voor een goede pro deo advocaat.
Met zulke onmenselijke situaties worden wij dagelijks geconfronteerd.
Onze vrijwilligers rijden elk weekend naar Brussel om aan het Klein Kasteeltje voeding en hygiënische producten te bedelen.

In Nederland daarentegen start de dienst opvang COA enkele grote crisisopvangcentra in enkele weken. Hier worden mensen in grote nood reeds een jaar aan hun lot overgelaten.
Wel wordt er eindeloos gepalaverd over een doorlichting van de verschillende migratiediensten om meer efficiënt te werken. Wel zoeken naar besparingen maar niet investeren in humane opvang.
Het is hemeltergend dat na 1400 veroordelingen door de rechtbank alleenstaande mannen geen opvang krijgen en dat ook geen dwangsommen betaald worden door Dienst Vreemdelingenzaken.
Mensen laten wegteren op straat als ontradingsbeleid: ONMENSELIJK!
VLOS doet het onmogelijke, elke dag opnieuw, maar krijgt geen structurele ondersteuning om deze haveloze mensen opvang te geven.

VLOS blijft protesteren tot deze zware uitsluiting en discriminatie ophouden en tot vluchtelingen in nood opvang en bescherming krijgen.