Amir Khatib, een jonge Palestijn, liep onlangs stage bij VLOS.

Zijn gevatte humor bracht regelmatig een frisse noot.

We zijn benieuwd naar zijn verhaal.

Dag Amir, vertel je ons wat over jezelf?

Graag! Ik ben in 1999 geboren in Libanon. Toen ik 3 jaar was, ben ik samen met mijn moeder en mijn zusje van 1 jaar verhuisd naar België.

Was er in Libanon geen mogelijkheid om een leven op te bouwen?

Palestijnen kunnen daar tot op vandaag een groot aantal beroepen NIET uitoefenen; we hebben daar nauwelijks rechten. Het is zo oneerlijk. Daar zit het grote probleem. Mama wou mij en mijn zus kans geven op een betere toekomst, en daarom zijn we vertrokken.

Je roots liggen in Palestina. Heb je nog familie of vrienden daar?

Mijn roots liggen inderdaad in Palestina: mijn vader komt van “ra’s el-ahmar” (letterlijk vertaald: het rode hoofd).Mijn moeder is geboren in Aleppo (Syrië), maar ook haar roots liggen in Palestina.

Wij zijn de typische Palestijnen die ons land ontvlucht zijn, en verspreid over de rest van de wereld zijn gaan wonen. Onze bezorgdheid blijft echter altijd aanwezig. Ik persoonlijk heb geen vrienden of dichte familie daar, maar mijn moeder wel, en ik zie aan haar gedrag dat ze zich zorgen maakt, telkens als er weer eens onrustwekkend nieuws komt uit Palestina.

Ik merk dat je een enorm respect hebt voor je moeder.

Jazeker, 3 nonkels van mij woonden al in België, maar toch was onze weg naar “legaliteit” niet makkelijk, zeker niet voor mijn moeder.

Hoe bedoel je dat?

Wel, doordat ze 2 jonge kinderen had, kon ze niet naar school gaan om Nederlandse les te volgen. Ze voedde mij en mijn zus op en liet ons de taal leren. Mede daardoor zorgde ze voor onze integratie. Ik ben enkel opgevoed door mijn moeder, en niet door mijn vader. Mijn moeder heeft de 2 rollen op zich genomen, en dat heeft ze fantastisch gedaan.

Spreek je ook nog andere talen?

Arabisch en Nederlands beschouw ik als mijn moedertalen. Engels en Frans heb ik later hier op school geleerd.

Hoe ben je eigenlijk bij VLOS beland?

Een vriend van mij, die stage liep bij VLOS, maakte me nieuwsgierig. Met mijn “rugzak” als vluchteling en door mijn talenkennis voelde ik mij als geroepen om daar eveneens stage te doen. Hij introduceerde me en na een kennismakingsgesprek kon ik meteen beginnen.

Werden je verwachtingen ingelost?

Zeker! VLOS is een warme organisatie, vol mededogen, die zich elke dag inzet voor vluchtelingen in Sint-Niklaas en omgeving.

En voor jou persoonlijk?

Eveneens; ik kreeg zeer veel vrijheid voor mijn eigen ontwikkeling, maar tegelijkertijd werd ik bijzonder goed ondersteund. Mijn stage bij VLOS was voor mij enorm leerzaam! Ik heb mezelf goed kunnen ontplooien.

Naar ik verneem heb jij mensen zonder papieren, die écht op de dool waren, opnieuw hoop gebracht; je hebt heel wat vluchtelingen een toekomst gegeven. Jouw begeleiding heeft mooie vruchten afgeworpen!

Ik heb mezelf gegeven voor VLOS en voor de mensen die daar hulp zochten.

Mis je VLOS?

Ja, toch wel, ik kwam er heel graag omdat iedereen er elke dag met 100 % volle goesting werkt. Er hangt daar een fantastische vibe: iedereen die daar elke dag met een grote glimlach klaar staat om iedereen te helpen. Van zo’n groep deel mogen uitmaken, was ongelooflijk motiverend.

Heb je hobby’s, of sport je graag?

Vroeger heb ik gevoetbald, maar dat was het niet helemaal. Sedert ik begonnen ben met boksen, ben ik veel rustiger geworden, zowel fysiek als mentaal. Tijdens de trainingen zet ik al mijn frustraties aan de kant, en mijn zelfbeheersing is erg versterkt.

Hoe zie jij je toekomst? Wil je nog verder studeren?

Mijn opleiding (orthopedagogie) wil ik afmaken en nadien wil ik nog maatschappelijk werk studeren.

Je werkt hard, tijdens je hele vakantie. Wil je daarover nog iets vertellen?

Doordat ik een heel jaar lang stage heb en mijn stages onbetaald zijn, moet ik in de zomervakantie veel werken. Zo kan ik wat centjes opzijzetten voor het jaar.

Indien alles kon, wat zou je dan willen doen of hebben?

Ik droom ervan een wereldreis te maken; ik wil leren uit andere culturen, zien hoe die mensen leven, hoe ze met elkaar omgaan, hoe ze ziektes bestrijden, luisteren naar wat voor hen “geloof” is … Met de kennis die ik dan verworven heb, wil ik hier in België jongeren hun ogen openen, zodat ook zij een bredere kijk krijgen en zich leren openstellen voor anderen.

Dat is een bijzondere droom, Amir, ik hoop voor jou dat je hem kan verwezenlijken.

Dank u.

Jij bent bedankt voor dit fijn gesprek.

Veel succes. Het ga je goed!

Dankjewel!